طراحي سايت

طراحي پايگاه داده يك كدام از دروسي ميباشد كه دانشجو يان طراحي سايت در مشهد زمان كارشناسي فن مهندسي كامپيوتر گرايش نرم افزار آن را در فهرست دروس اساسي خودخويشخود دارند. در طي كارشناسي ارشد نيز اين درس در فهرست طراحي سايت  دروس اصلي دانشجوها مهندسي كاميپوتر-اپ جاي‌دارد. در درس اصول طراحي پايگاه داده به مباحث زير پرداخته شده است.
مضمون‌ سيستم مديريت پايگاه داده (Database Management System | DBMS) ahrefs معني داده، اطلاعات و دانشمضمون‌ پايگاه دادهمولفه‌هاي پايگاه دادهاشكال رابطه و خصوصيات آن‌هامقام‌بندي صفت‌هامضمون‌ ساختار داده و انواع آنمدل‌سازي با طريق   موجوديت-رابطه (Entity-Relationship)مدل‌سازي با طريق موجوديت رابطه بهبوديافته (Enhanced Entity–Relationship | EER)تخصيص و تعميممدل‌سازي معناييمدل‌سازي با روش گويش مدل‌سازي يكدست (Unified Language Model | UML)گونه هاي عملگرها در پايگاه دادهمعرفي زبان پرسمان ساخت‌يافته (Structured Query Language | SQL)معماري پايگاه داده و انواع آنمنزلت‌بندي اشكال سيستم‌هاي مدير پايگاه دادهمزايا و معايب سيستم‌هاي مديريت پايگاه دادهمفاهيم مدل داده رابطه‌ايجبر رابطه‌اي و حساب رابطه‌ايطراحي منطقي پايگاه دادهطراحي فيزيكي پايگاه دادهكلاً، دانشجو ها روزگار كارشناسي بايد بعداز مطالعه كتاب طراحي پايگاه داده يك فهم كلي از معنا سيستم مدير پايگاه داده، مدل‌سازي پايگاه داده، معماري پايگاه داده، طراحي پايگاه داده و گويش پرسمان تشكيل داد‌يافته يا SQL داشته باشند. در زمان كارشناسي ارشد، افراد مباحث خاطر شده را با عمق بيشتري مياموزند.


كتاب طراحي پايگاه دادهموقتا يك كتاب به لهجه فارسي، مرجع مهم آموزش طراحي پايگاه داده به طور خاص در حين كارشناسي است.
مفاهيم بنيادي پايگاه داده، محمدتقي روضه خوان رانكوهي، نشر جلوهيكي‌از كتاب‌هاي محبوب براي عده اي كه علاقه‌مند به شركت در كنكور كارشناسي ارشد هستند، در ادامه آمه است.
كتاب درس و كنكور پايگاه داده‌ها، حميدرضا مقسمي، انتشار بسط علوم پايهكتاب مفاهيم بنيادي پايگاه داده و يا جزوه‌هاي آن به طور معمول به عنوان مرجع اساسي درسي در دانش كده‌ها مورد استفاده قرار مي گيرد. در بازه كارشناسي ارشد معمولا از كتب زبان اساسي براي تدريس درس طراحي پايگاه داده پيشرفته به كار گيري ميشود. برخي از متداول‌ترين مراجع براي درس طراحي پايگاه داده پيشرفته در‌پي بيان شده‌اند.
پايگاه داده پيشرفته، علي طوفان‌زاده مژدهي، نشر اورنگپايگاه داده‌هاي پيشرفته، محمد كريم و مهربان سهرابي، نشر: پوران استينافPublisher: Addison-Wesley ,Ramez Elmasri and Shamkant b. Navathe ,Fundementals of Database SystemsPublisher: Connect Learn Succeed, Abraham Silberschatz and Henry F. Korth and s. Sudarshan, Database System ConceptsHugh Darwen ,An Introduction to Relational Database Theory

كتاب پايگاه داده دكتر معالج فرشيد شيرافكندر كتاب بدون‌پول پايگاه داده‌ها كه به وسيله پزشك معالج فرشيد شيرافكن تايپ كردن گرديده‌است، آغاز مفاهيم اوليه پايگاه داده تشريح مي شوند. سپس در فصل دوم، «نمودار موجوديت رابطه» (Entity Relationship Diagram | ER) و در فصل سوم مدل رابطه‌اي تدريس ميشود. درپي، جبر رابطه‌اي و SQL و در پايان، وابستگي و نرمال‌سازي به زباني بسيار ساده بيان شده هست. از اين كتاب مي‌قدرت براي آمادگي براي كنكور ارشد به كار گرفت. همچنين، مي‌توان از آن در كنار فراگيري‌هاي پايگاه داده فرادرس بهره مند شد. درپي، پيوند دانلود رايگان كتاب فراگيري پايگاه داده‌ها‎ ارائه گرديده‌است
پايگاه داده چيست؟
پايگاه داده (Database) يك گروه سازمان‌دهي شده از داده‌ها است كه به طور معمول به صورت الكترونيكي در يك سيستم كامپيوتري ذخيره مي گردند و به آن ها مي‌قدرت به صورت الكترونيكي دسترسي داشت. با تمركز به آنكه پايگاه داده‌ها امروزه شكل پيشرفته و پيچده‌اي به خود گرفته‌اند، طراحي پايگاه داده معمولا با فايده‌گيري از روش‌هاي طراحي و مدل‌سازي رسمي اعمال مي گردد.
سيستم مديريت پايگاه داده (DBMS) معمولا نرم‌افزاري هست كه با استفاده كننده نهايي، اپليكيشن‌هاي كاربردي و خود پايگاه داده براي ثبت و رسيدگي داده ارتباط دارااست. DBMS نرم‌افزاري ميباشد كه علاوه قابليت‌هاي مبنايي و مهم براي سيستم مديريت پايگاه داده، قابليت و امكان‌هاي مورد نياز براي رئيس پايگاه داده را نيز در دست كاربر قرار ميدهد.
محققان كامپيوتري سيستم‌هاي مديريت پايگاه داده را بر مبناي مدل‌هاي پايگاه داده‌اي كه از آن منفعت مي برند، تيم‌بندي مي‌كنند. در دهه ۱۹۸۰ ميلادي، سيستم‌هاي پايگاه داده رابطه‌اي (Relational Database Systems) متداول‌ترين نوع پايگاه داده محسوب مي‌شدند. در نوع طراحي پايگاه داده به صورت رابطه‌اي، داده‌ها در يك دسته از سطرها و ستون‌هاي جدول‌ها مدل مي گردند و اكثر زمان ها افراد از زبان SQL براي نوشتن داده‌ها در پايگاه داده و كوئري زدن (پرسش و پاسخ) در آن به كارگيري مي‌كنند.

در دهه ۲۰۰۰ ميلادي، پايگاه داده‌هاي غيررابطه‌اي (Non-Relational Databases) كه به آنها NoSQL گفته ميشود به محبوبيت زيادي دست پيدا كردند. ادله آنكه بدين نوع از پايگاه داده‌ها NoSQL گفته ميشود آن است كه در اين نوع از پايگاه داده‌ها از نوع ديگري از زبان پرسمان يا كوئري (Query Language) به كارگيري مي‌شود.


طراحي پايگاه داده چيست ؟طراحي پايگاه داده، سازمان‌دهي داده‌ها مطابق با مدل پايگاه داده است. طراح انتخاب مي‌كند كه چه داده‌هايي بايد ذخيره خواهد شد و چه‌گونه موادسازنده داده با يكديگر پيوند دارا هستند. با اين اطلاعات، آنان ميتوانند داده‌ها را در يك مدل پايگاه داده برازش كنند. طراحي پايگاه داده مشتمل بر طبقه‌بندي و شناسايي ارتباط ها متقابل ميباشد. اين ارائه نظري از پايگاه داده را «هستي‌شناسي» (Ontology) مي‌گويند. هستي‌شناسي نظريه پنهان در پس طراحي پايگاه داده مي باشد.
طراحي پايگاه داده مشتمل بر دسته‌بندي داده‌ها و شناسايي روابط متقابل است. طراحي پايگاه داده يك دسته از فرايندها هست كه طراحي، پيشرفت، پياده‌سازي و حفظ سيستم‌هاي مدير داده تجارت را تسهيل مي كند. يك پايگاه داده با طراحي مناسب، سازگاري داده‌ها را بهبود مي بخشد و در ارتباط فضاي ذخيره‌سازي ديسك مقرون به صرفه هست. طراح پايگاه داده تصميم ميگيرد كه موادتشكيل دهنده داده چه‌گونه با يكديگر ارتباط دارند و چه داده‌هايي بايستي ذخيره شوند.
اهداف اصلي طراحي پايگاه داده ساخت مدل‌هاي طراحي فيزيكي و منطقي از سيستم پايگاه داده مطرح گرديده است. مدل منطقي روي نيازمندي‌هاي داده و داده‌هايي متمركز مي‌شوند كه به صورت جدا از ملاحظات فيزيكي ذخيره مي‌شوند. اين گزينه خودش را با كيفيت آنكه داده‌ها ذخيره ميشوند مشغول نمي‌كند. مدل طراحي داده فيزيكي مشمول ترجمه طراحي منطقي پايگاه داده در يك رسانه فيزيكي با استفاده از منابع مشقت بار‌افزاري و سيستم‌هاي نرم‌افزاري مانند سيستم مديريت پايگاه داده (Database Management Systems | DBMS) مي باشد.
مدل‌سازي و طراحي پايگاه داده چيست؟اولين كاري كه طراح پايگاه داده بايد اعمال دهد ايجاد يك مدل داده مفهومي ميباشد كه ساختار اطلاعاتي كه بايستي در پايگاه داده محافظت شوند را منعكس مي‌ كند. يك نحوه براي طراحي اين مدل مفهومي، مدل موجوديت-رابطه هست. براي طراحي اين مدل معمولا از ابزارهاي طراحي استعمال مي‌كنند.
شيوه ديگري كه براي تشكيل داد مدل داده مفهومي براي طراحي پايگاه داده قابل به كار گيري ميباشد، گويش مدل‌سازي يكدست (Unified Modeling Language | UML) نام دارااست. يك مدل داده غالب به طور صحيحي حالت دانا خارجي كه مدل گرديده‌است را منعكس مي‌كند. به عنوان مثال، در شرايطي كه در دنياي واقعي افراد ميتوانند بيشتر از يك شماره تلفن داشته باشند، در مدل امكان اين گزينه وجود داراست كه براي يك فرد بيشتراز يك شماره تلفن ثبت شود. طراحي يك مدل مفهومي نيازمند استحصال ادراك بي نقص و دقيق توليد كننده مدل پيرامون دامنه كاربردي ميباشد كه قصد ساختن مدل براي آن وجود دارد.
حصول چنين دركي معمولا نيازمند آن است كه طراح، پرسش‌هاي عميقي را پيرامون مورد ها مد نظر سازماني مطرح كند كه قصد ساخت پايگاه داده براي آن وجود داراست. به عنوان مثالي از اين پرسش‌ها مي‌اقتدار به طرح اين پرسش از يك كارگاه توليدي اشاره كرد كه «آيا مشتريان مي‌توانند نقش تامين‌كننده نيز داشته باشند؟» و يا «چنانچه يك فرآورده با دو شكل متفاوت از بسته‌بندي به فروش برسند، آيا به عنوان يك مال واحد در لحاظ گرفته مي‌شوند يا بايد به عنوان دو جنس جداگانه و متفاوت محسوب شوند؟». به عنوان مثالي ديگر درين رابطه مي‌اقتدار به طرح اين پرسش از يك سازمان هواپيمايي اشاره كرد كه «در شرايطي كه هواپيمايي از نيويورك به دبي از مسير فرانكفورت حركت كند، به عنوان يك پرواز در حيث گرفته مي‌شود يا دو پرواز (و يا حتي سه پرواز)؟». پاسخ اين پرسش‌ها تعاريف كلمه‌شناختي آيتم به كار گيري براي موجوديت‌ها (مشتريان، توليدها، پروازها، قسمت‌بندي پروازها) را مهيا مي‌كند.
گاهي ايجاد كرد يك مدل مفهومي داده مشتمل بر ورودي‌هايي از فرايندهاي تجارت يا به حساب آوردن جريان كاري در سازمان مي‌گردد. اين كار مي تواند به تبيين اين آيتم كمك كند كه چه اطلاعاتي در پايگاه داده لازم و چه چيزي قابل صرف‌لحاظ مي باشد. چنين داده‌هاي مثلا براي انتخاب اينكه داده‌هاي تاريخي بايستي مانند داده‌هاي اينك حاضر در پايگاه داده ذخيره شوند يا خير، گزينه استعمال قرار مي‌گيرند.


ساخت يك مدل داده مفهومي كه استفاده كننده از آن راضي باشد، قدم بعدي براي ترجمه مدل به طرح‌واره پايگاه داده (Database Schema | اسكيماي پايگاه داده) مي‌باشد كه ساختار داده مرتبط با داده‌ها را در پايگاه داده پياده‌سازي مي‌كند. به اين فرايند معمولا «طراحي منطقي پايگاه داده» (Logical Database Design) گفته مي‌گردد و خروجي آن يك «مدل داده منطقي» (Logical Data Model) ميباشد كه به طور يك اسكيما تعريف مي‌گردد.
در حالي كه مدل داده مفهومي جدا از انتخاب فناوري پايگاه داده است (دسكتم به لحاظ نظري)، مدل داده منطقي به صورت يك مدل پايگاه داده خاص تعريف و تمجيد مي شود كه به وسيله سيستم مدير پايگاه داده جانبداري ميشود. گاه از عبارت‌هاي مدل داده و مدل پايگاه داده به عنوان معادلي براي يكديگر استفاده مي شود، در حالي كه در حقيقت اين دو عبارت بر دو معني جداازهم دلالت دارا‌هستند. در اين مقاله، از اين دو عبارت براي معاني مجزاي آن‌ها مصرف شده ميباشد.